DZIEŃ DOBRY !

 W TYM TYGODNIU NIE MOŻEMY UCZESTNICZYĆ W NORMALNYCH ZAJĘCIACH W PLACÓWCE, ALE ZACHĘCAM DO WYKONANIA ZAMIESZCZONYCH ZADAŃ. RODZICÓW PROSZĘ O ZROZUMIENIE ZAISTNIAŁEJ SYTUACJI. MAM NADZIEJĘ, ŻE WKRÓTCE SPOTKAMY SIĘ W PRZEDSZKOLU. 

 

 

 

 

TEMAT TYGODNIA: ŚWIĄTECZNE PRZYGOTOWANIA

29. 03. 2021 (poniedziałek)

TEMAT DNIA: CO TO JEST TRADYCJA?

Zadania do wykonania:

 1. Wysłuchanie opowiadania M. Chmielewskiej pt.: ,,Zupa nic" - wprowadzenie pojęcia ,,tradycja".

- Cześć! Ale u was ładnie pachnie – powiedziała Gabi, gdy tylko Zuzia otworzyła jej drzwi.

– Anka wraca z wycieczki i będzie zupa nic – wyjaśniła Zuzka.

– Twoja siostra nie lubi zup? – spytała Gabrysia, kiedy już siedziały na poduchach w pokoju Zuzi i chrupały orzeszki.

– Lubi.

– To dlaczego nie będzie zupy?

– Jak to nie będzie? – zdziwiła się Zuzka.

– Przecież mama właśnie gotuje.

– Ale mówiłaś, że będzie zupa nic, czyli nie będzie zupy.

– Będzie. Mama gotuje zupę nic. Dlatego tak pachnie wanilią. Gabrysia nie wiedziała, czy Zuzka mówi prawdę, czy żartuje. Nigdy nie słyszała o zupie nic. Zupa z wanilią? Waniliowe mogą być lody, ciasto, deser, ale zupa?

– Nigdy nie jadłaś zupy nic? – spytała zaskoczona Zuzia.

– Nie. Naprawdę jest taka zupa?

– No pewnie. Mniam… Wszyscy ją lubimy: ja, mama, Anka, a najbardziej tata. Gabi przełknęła ślinę. Gdyby tak mama Zuzi dała jej spróbować trochę tej niezwykłej zupy, chociaż jedną łyżkę…

– Kiedy tata pracował za granicą, mówił, że najbardziej tęskni za rodziną i za zupą nic – opowiadała Zuzia. – I jak przyjechał na Wielkanoc, to mama zrobiła bigos, sałatkę, jajka w majonezie, sernik, a specjalnie dla taty ugotowała jeszcze zupę nic. Tacie tak smakowała ta zupa, że ciągle sobie dolewał i dolewał. Potem już zawsze kiedy przyjeżdżał, mama ją gotowała. A jak mama wracała z sanatorium, Anka z tatą też postanowili na powitanie zrobić zupę nic. Pierwszy raz w życiu ją gotowali. Mleko im się przypaliło, zalało całą kuchenkę, musieli je wylać, wyczyścić wszystko i gotować od początku. Mamy zupa jest lepsza, ale tamtą też dało się zjeść. A mama jak się ucieszyła! Tylko dziwiła się trochę, skąd ten zapach spalenizny w domu. I teraz zawsze jak ktoś z nas wraca z wyjazdu do domu, to na powitanie jest zupa nic. No i oczywiście na Wielkanoc też. To taka nasza rodzinna tradycja.

– A nasza rodzinna tradycja wielkanocna to żurek z jajkiem i białą kiełbasą. Bo u mamy w domu jadło się żurek z kiełbasą, a u taty z jajkiem, więc teraz robimy i z jajkiem, i z kiełbasą, żeby każdy miał to, co lubi. Gabi uśmiechnęła się na to wspomnienie i aż przełknęła ślinę.

– A ta zupa nic jest słodka? – zapytała po chwili zaciekawiona.

– Słodka. Chciałabyś spróbować?

– No pewnie.

– To chodź! – Zuzka pociągnęła koleżankę za rękę do kuchni.

– Mamo, bo Gabi nigdy nie jadła zupy nic. Dasz jej trochę?

Mama się uśmiechnęła.

– Dam, tylko niech ostygnie. Ty pewnie też byś chciała?  Zuzka pokiwała głową.

– Jakby ciebie nie było, musiałabym czekać ze zjedzeniem zupy na Ankę, a to jeszcze parę godzin – szepnęła Gabrysi na ucho. Zupa nic była zimna, słodka i pachniała świętami. Smakowała jak roztopione waniliowe lody. A pływające w niej delikatne chmurki z piany przypominały Gabrysi te, które widziała za oknami samolotu, kiedy wracała z wakacji do domu.

Po wysłuchaniu opowiadania dzieci wymieniają bohaterów i opowiadają kolejne zdarzenia.

Pytania:

• Co było tradycją w domu Zuzi?
• Czym waszym zdaniem jest tradycja? Podajcie przykłady tradycji.
• Jakie tradycje pielęgnujecie w swoich domach?
• Jakie znacie tradycje związane z naszym regionem/miastem?
• Czy w naszej grupie jest coś, co może być tradycją? (codzienna powitanka, wspólne robienie laurki dla solenizanta, jubilata itp.).
• Czy tradycje należy przekazywać dalej?
• Czy można tworzyć nowe tradycje i w jaki sposób?

2.  Film edukacyjny ,,Tradycje Wielkanocne":

 

3. Praca z KP3.48–49 – wypowiedzi na temat ilustracji, budowanie krótkiej wypowiedzi na podstawie swojej wiedzy, odszukiwanie elementów i kolorowanie według wzoru.

4. Muzyczna gimnastyka:

https://www.youtube.com/watch?v=n7OIPFcyZRU&t=10s

5. Zabawa plastyczna dla chętnych dzieci.

Zajączek wielkanocny:

https://www.youtube.com/watch?v=vkmbDV4a1Ds

Powodzenia 

 

30. 03. 2021 (wtorek)

TEMAT DNIA: WIELKANOC W NASZYCH DOMACH

Zadania do wykonania:

1.Zagadki wielkanocne

Rodzic czyta zagadki, a dziecko próbuje je rozwiązać

 

Jest pyszna i słodka, lukrem polana,

na Wielkanocnym stole czeka na nas od rana

Babka wielkanocna

 

W wielkanocnym koszyku jest ich bez liku.

Kolorowe i malowane - rożnie ozdabiane.

 Pisanki

 

Co to za gałązka, co kotków ma bez liku

i chociaż nie zamruczy – miła jest w dotyku?

Gałązka z baziami 

 

Co to za święto dzieci kochane? Wszystko już w domu wysprzątane.

Bazie kotki na spacerze pozbierane. Jajeczka na kolorowo pomalowane.

W domu upieczone kolorowe mazurki i ciasteczka.

A w ogrodzie schowane różne gniazdeczka.

Wszędzie żółte kurczaki biegają.

 Wielkanoc

 

Skacze, kica po zielonej łące.

Uszka ma duże i sterczące.

Koszyczek pełen pisanek trzyma,

bardzo wesoła jego mina.

Dzieci bardzo go kochają,

bo słodycze od niego dostają.

Kto to taki?

Królik lub zając wielkanocny

 

Upleciony ze słomy, z wikliny,

w nim jajka, sól, wędliny,

w Wielką Sobotę do kościoła z nim chodzimy,

a w niedzielę śniadanie przy nim spędzimy.

Koszyczek wielkanocny 

 

Biały, mięciutki, piękną ma wełenkę,

z której można na drutach zrobić czapkę lub sukienkę.

Kto to taki?

 Baranek

 

Mają czerwone łapki i małe dzióbki,

Wyskakują wesoło z pękniętej skorupki,

Mają apetyt na ziarenka i robaczki,

To nikt inny jak żółte... ?

 Kurczaczki

 

Długo wyczekiwany, od rana roześmiany,

z wiadrem zza rogu wygląda, przechodniom się przygląda.

Damy perfumami psika,

strażackim wężem na szczęście sika.

Jeden taki dzień w roku, wodą leje na każdym kroku.

Jaki to zwyczaj?

Śmigus-dyngus

2.„Lubię, gdy…” – rozmowa z dziećmi. Rodzic prosi, by dzieci pomyślały i przypomniały sobie, jak wygląda Wielkanoc w ich domach: co się wtedy dzieje, kto jest w domu, jaka panuje atmosfera, jak się czują. Następnie dzieci kończą zdania: Lubię, gdy w Święta Wielkanocne…, a potem: Chciał(a)bym, by w Święta Wielkanocne…

3.Praca z KP3.50 – 51 czytanie wyrazów, wycinanie, budowanie wypowiedzi na temat tradycji wielkanocnych regionalnych i ogólnopolskich; rysowanie po śladzie, w lustrzanym odbiciu, wskazywanie elementów związanych z Wielkanocą.

 

4.Praca z CziP57 – rysowanie po śladzie, kolorowanie, pisanie po śladzie.

 

5.„Zajączek”- zabawa ruchowa

Dzieci poruszają się swobodnie w rytm słyszanej muzyki (Rodzic wyklaskuje rytm, gra na bębenku, misce itp.) Na przerwę w muzyce dzieci naśladują zajączka (przykucają, przykładają dłonie do głowy- robią uszy zajączka). Zabawę powtarzamy parę razy.

6.„Wielkanocne dekoracje”- zabawa plastyczna

Dzieci dostają zieloną kartkę A4, kolorowy papier, nożyczki, klej, ołówki. Zieloną kartkę składają krótszymi bokami do siebie, zostawiając margines 4–5 cm . Krótszy bok nacinają w formie trawki i zakręcają każdy pasek na ołówku. Na kolorowym papierze rysują owale i wycinają je. Doklejając lub dorysowując szczegóły, robią kurczaczki, zajączki, pisanki. Przyklejają na dłuższej ściance, pod trawką.

 

 

TEMAT TYGODNIA: ŚWIĄTECZNE PRZYGOTOWANIA

31. 03. 2021 (środa)

TEMAT DNIA: PRZYGOTOWANIA DO WIELKANOCY

Zadania do wykonania:

1.„Geometryczne porządki” – zabawy matematyczne.

Przed zabawą Rodzic  rozkłada w różnych miejscach pokoju figury geometryczne (koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt). Dzieci słuchają zagadek, a gdy znają rozwiązanie, nie podają go, tylko wyszukują w pokoju odpowiednią figurę i układają na podkładce. Po odnalezieniu wszystkich figur Rodzic prosi, aby dziecko pokazało w pokoju po kolei przedmioty w kształcie: koła, kwadratu, prostokąta i trójkąta.

Cztery kąty proste

 i jeszcze do tego,

cztery równe boki,

 co to jest, kolego?

kwadrat

 

Ma je auto, rower, motor,

hulajnoga ma je też.

Jaka będzie to figura,

 na pewno już wiesz.

koło

 

By zbudować tę figurę,

weź patyczki trzy.

Połącz je końcami z sobą

i jej nazwę powiedz w mig.

 trójkąt

 

Dwa są długie, a dwa krótkie,

w sumie cztery boki ma.

Cztery kąty, wszystkie proste,

czy wiesz, jak się nazywa?

prostokąt

 

2. Praca z L57 – mierzenie umowną miarką, porównywanie wysokości,     kreślenie cyfr.

3.  „Świąteczne przygotowania” – zabawa naśladowcza.

Dzieci przez chwilę rozmawiają o tym, jak wyglądają przygotowania do Wielkanocy – podają nazwy czynności, np. mycie okien, sprzątanie, święcenie palemki, malowanie jajek, pieczenie ciast, robienie zakupów, gotowanie. Rodzic wyklaskuje rytm (gra na bębenku, misce), a dzieci poruszają się podskokami po pokoju. Na przerwę Rodzic  podaje nazwę jednej czynności, a dzieci naśladują ruchem jej wykonywanie.

4. Praca z CziP58 – analiza i synteza głoskowa wyrazów, wypełnianie diagramu, kreślenie liter.

5. ZoZi- ,,Znaki Wielkanocy”

Zachęcamy do posłuchania piosenki  i rozmowę na temat zawartej w niej treści. Dziecko uczy się piosenki na pamięć (poprzez wielokrotne odtwarzanie piosenki w różnych momentach dnia, osłuchanie się z piosenką w ciągu całego tygodnia)

 

,,Znaki Wielkanocy"

 

Te mazurki ozdobione migdałami

Te koszyki wypełnione pisankami

Te baranki ulepione z marcepanu

 Bazie kotki od staruszki ze straganu

 

To są znaki tradycyjnej Wielkanocy

Kiedy życie się odradza do swej mocy

To znaki rozbudzonej świeżo wiosny

 Świat się staje znów zielony i radosny

 Świat radosny! Radosny!

 Świat radosny!

 

Te palemki od bibuły kolorowe

Baby z lukrem wyrośnięte, bo drożdżowe

 No, a potem jeszcze lany poniedziałek

Śmigus dyngus pełen mokrych niespodzianek.

Miłego dnia .

1.04.2021r.

Temat: Symbole swiąt wielkanocnych.

          1.Święta wielkanocne - wysłuchanie piosenki

2. Ćwiczenia matematyczne "Wielkanocne liczenie".

Przygotuj sylwety pisanek w czterech kolorach i dwóch wielkościach, kartoniki z liczbami.

         Tworzenie kolekcji pisanek na podstawie koloru. (Tworzą cztery zbiory dwu elementowe)

         Porównywanie liczby pisanek w poszczególnych zbiorach. Wskazują gdzie jest więcej, mniej lub tyle samo.

         Tworzenie kolekcji pisanek na podstawie dwóch cech- koloru i wielkości. np. wyszukaj pisanki duże i czerwone

 

3. Słuchanie wiersza A. Galicy "Piosenka wielkanocna".

 

Idą święta, wielkanocne idą święta.
O tych świętach każdy zając pamięta.
Do koszyczka zapakuje słodycze
i na święta ci przyniesie moc życzeń.

Idą święta, wielkanocne idą święta.
O tych świętach i kurczątko pamięta.
W żółte piórka się ubierze, wesołe
wśród pisanek będzie biegać po stole.
Idą święta, wielkanocne idą święta.
Idą święta, wielkanocne idą święta.
O tych świętach nasz baranek pamięta.
Ma na szyi mały dzwonek dźwięczącybędzie dzwonił, będzie skakał po łące.

O tych świętach każde dziecko pamięta.
Pomaluje jajka w kwiatki i w gwiazdki,zrobi na pisankach śliczne obrazki.

 

4. Wypowiedzi dzieci na temat zwierząt wymienionych w utworze oraz ich sposobów przygotowań do świąt. 

(Autor pocztówek J. Wilkoń)

          5. Wypowiedzi dzieci na temat przygotowań do świąt w ich domach.

 

6. Ćwiczenia słowne "Układamy rymy".

Rodzic czyta krótkie teksty, do których dzieci wymyślają rymujące się słowa.

Ten kurczaczek to malutki .........zwierzaczek.

To kurczatko to milutkie..............pisklątko.

Mama kokoszeczka znosiła śłiczne..............jajeczka.

Malutkie kureczki są jak żółciutkie ...............kuleczki.

Malujemy jajeczka w złote gwiazdki i ...........słoneczka.

 

Dzieci mogą również same spróbować układać rymy.

 

7. Zabawa ruchowa przy nagraniu utworu Modesta Musorgskiego "Kurczątka i kury" z cyklu Taniec kurcząt w skorupkach.

 8. Kartka wielkanocna- wykonanie ozdoby świątecznej na stół wielkanocny wg własnego pomysłu.

               9.Praca w książce Piszę i czytam str. 58

 

 

W

 

 

    Witam serdecznie.

    Piątek 2.04 2021r.

     1Piosenka ,,Pisanki –kraszanki „

       Rozmowa na podstawie tekstu piosenki

          A przy nich kurczaczek i z cukru baranek.
          Przy baranku babka, sól, chleb i wędzonka,
          O to wielkanocna świąteczna święconka.

          Ref.    Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,
                    Pięknie ozdobione, ale niezbyt mocne.
                    Pisanki, kraszanki, całe w ornamentach,
                    Uświetniły nasze wielkanocne święta.

         Kłócił się z kurczakiem cukrowy baranek,
         Która najpiękniejsza ze wszystkich pisanek?
         Czy ta malowana, czy ta wyklejana,
         Czy zdobiona woskiem i pofarbowana

       Ref.      Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,
                   Pięknie ozdobione, ale niezbyt mocne.
                   Pisanki, kraszanki, całe w ornamentach,
                   Uświetniły nasze wielkanocne święta.)

        Baranek kurczaczkiem długo się spierali,

        aż goście świąteczni do drzwi zapukali
        Wielkanocni goście czasu nie tracili
        potłukli pisanki jajkiem się dzielili.

       Ref.     Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,
                   Pięknie ozdobione, ale niezbyt mocne.
                  Pisanki, kraszanki, całe w ornamentach,
                  Uświetniły nasze wielkanocne święta.

3. Zwierzątka na stole” – zabawa plastyczno-konstrukcyjna.
   Dzieci wykonają zajączka i kurczątko jako obrączki do serwetek. Zajączek: 2 paski białego papieru szerokości ok. 5 cm i długości ok. 16 cm i 13 cm. Oba paski dzieci sklejają w rulony i naklejają krótszy na dłuższy. Wycinają kształt zajęczych uszu – prostokąt składają na pół wzdłuż dłuższego boku i od strony zgięcia wycinają łuk. Naklejają uszy na głowie. Z kolorowego papieru wycinają łapki zająca w kształcie łez i naklejają na nich całą postać. Wycinają i naklejają szczegóły – oczy, nos, wąsy. W środek tułowia wkładają złożoną serwetkę. Zajączki zostaną wykorzystane do dekoracji stołu.
    • biały i różowy karton, nożyczki, klej, mazaki               
   Tak samo dzieci robią kurczaczka. Niewielki kawałek pomarańczowego lub czerwonego kartonu składają na pół i wycinają dziób. Łączą wszystkie elementy. Tu także wkładają do tułowia złożoną serwetkę.     
   • żółty i pomarańczowy karton, nożyczki, klej, mazaki, ołówek
4. Praca w książeczkach
   -Praca z KP3.52 ,53 ,54 ,55 , 56 , 63 – ćwiczenia w czytaniu, następstwo czasu, dobieranie podpisów do obrazka, pisanie cyfr w kratkach-Praca z CziP 59 ,60 – ćwiczenia w czytaniu, ćwiczenia percepcji wzrokowej i logicznego myślenia.CziL 60 .
5. „Muffinki – zajączki” – działanie dzieci. Dzieci pod nadzorem rodzica przygotowują ciasteczka według poniższego przepisu lub waszego własnego sprawdzonego .

          Przepis:

       Składniki suche: Składniki mokre:

       1,5 szkl. mąki pszennej 1 jajko

       2 łyżki brązowego cukru 150 ml oleju

       2 łyżki kakao 1,5 szkl. jogurtu naturalnego (400 ml)

       2 łyżeczki proszku do pieczenia

       szczypta soli Do ozdobienia:

       ½ szkl. cukru pudru lukier lub polewa z białej czekolady

      ½ tabl. gorzkiej czekolady lentilki, spaghetti, pisaki cukrowe

      Przygotowanie: łączymy ze sobą składniki suche – przesiewamy mąkę, dodajemy sól, kakao

     i proszek do pieczenia, cukier puder, brązowy cukier, startą czekoladę i wszystko mieszamy.

     Do osobnej miski wbijamy jajko. Do niego dolewamy olej i jogurt – miksujemy. 
     Składniki mokre  wlewamy do suchych i dokładnie mieszamy. Masę nakładamy do foremek, do 2/3 wysokości.  Pieczemy 20–30 min w 170˚ w           piekarniku z termoobiegiem. Z porcji wychodzi 12 babeczek. Z kartonu wycinamy kształt zajęczych uszu. Muffiny polewamy lukrem, wkładamy uszy;
 z lentilek robimy oczy i nos, a z makaronu spaghetti wąsy. Wąsy można też namalować pisakami.

SMACZEGO :):):)     

 

Witam serdecznie 

6.04.2021 - wtorek

Temat dnia: Warto być dociekliwym.

1 „Tak czy nie” – zabawa na koncentrację uwagi np.: W zimie chodzimy w sandałkach. Wakacje są latem. Pszczoły jedzą miód. Dziecko ma zareagować słowem tak lub nie. Jeśli jego odpowiedź będzie poprawna, wymyśla nowe zdanie.

 

 2 „Notes Odkrywcy” – zabawa konstrukcyjna. Dzieci wykonują  Notes Odkrywcy. Łączą w wymyślony przez siebie sposób 1 kolorową kartkę i kilka białych (A4) tak, by powstał rodzaj notesu (np. zszywają zszywaczem lub robią dziurkaczem dziurki i przewlekają sznurek). Kolorowa kartka jest okładką, białe to miejsca na rysunki bądź zapiski. Na okładce dzieci naklejają przygotowane przez N. etykiety: NOTES ODKRYWCY (tu imię dziecka) i ozdabiają według własnego pomysłu. Dzieci zdolne podpisują się same. • kolorowe i białe kartki A4, zszywacz, dziurkacz, sznurek, etykiety z napisem NOTES ODKRYWCY, wizytówki z imionami dzieci, kredki .

 

3 „Tajemnicza kałuża” – rozmowa o dociekliwości na podstawie opowiadania. Tajemnicza kałuża Joanna M. Chmielewska

 Laura zasypywała wszystkich pytaniami: – Z czego są zrobione chmury? Skąd się bierze deszcz? Dlaczego kałuże wysychają? Skąd bociany wiedzą, kiedy odlecieć do ciepłych krajów? Kto nauczył ptaki budować gniazda? Czemu ludzie muszą spać? Na niektóre pytania rodzice umieli odpowiedzieć od razu, na inne musieli poszukać odpowiedzi. Ale kiedy odpowiedzieli na jedno, Laura zaraz zadawała drugie, potem trzecie, czwarte, piąte i następne. Rodzicom czasami brakowało cierpliwości. Odpowiadali „Nie wiem” albo „Sprawdzę później, jak mi przypomnisz”. Pewnego dnia Laura zauważyła w kącie ogrodu tuż przy płocie kałużę. Nikt inny pewnie nie zwróciłby na nią uwagi, bo przecież kałuże po deszczu to coś zupełnie normalnego. Ale Laura znała wszystkie kałuże w pobliżu swojego domu. Pojawiały się zazwyczaj w tych samych miejscach, a w kącie ogrodu nigdy wcześniej kałuży nie było. Laura była tego pewna. Lubiła bawić się pod płotem, a przedwczoraj po deszczu właśnie z tego miejsca obserwowała małą koparkę, która kopała dół tuż za ogrodzeniem sąsiadów. Wtedy było tu sucho. A dzisiaj znowu spadł deszcz i po nim pojawiła się ta nowa kałuża. „Im więcej kałuż, tym lepiej” – pomyślała Laura i pobiegła do domu po kalosze. Bardzo lubiła przeskakiwać przez kałuże, rozchlapywać wodę wokoło, robić łódki z patyków i liści, dmuchać na nie i patrzeć, jak pływają. Szkoda tylko, że kałuże tak szybko wysychały. Po dwóch dniach wszystkie znikły. Wszystkie, oprócz tej nowej w kącie ogrodu. Laura pobiegła do mamy. – Dlaczego kałuża przy płocie nie wyschła? – Nie wiem – mruknęła mama, nie odrywając wzroku od kartki, na której coś pisała. Tata też nie wiedział, więc Laura postanowiła, że sama spróbuje wyjaśnić zagadkę. Wróciła do kałuży. Wydawało jej się, że wody jest nawet więcej niż na początku. Ale czy to możliwe? Dziewczynka wzięła wiaderko i zaczęła wybierać wodę. Lecz kałuża, zamiast znikać, powiększała się i była coraz głębsza. – Lauro, sprawdź, czy w skrzynce nie ma jakiegoś listu – zawołała mama. Skrzynka na listy znajdująca się za furtką na płocie była pusta. Ale Laura nawet do niej nie zajrzała, bo zaciekawiło ją coś innego. Kilka płytek chodnikowych przy płocie dzielącym jej ogród od ogrodu sąsiadów lekko się zapadło. Kiedy Laura stanęła na jednej, spomiędzy płytek wypłynęło trochę wody, a dziewczynka miała wrażenie, jakby była w łódce na jeziorze. „Skąd się wzięła ta woda?”, zastanawiała się dziewczynka. I nagle ją olśniło – przecież po drugiej stronie płotu znajduje się tajemnicza kałuża. To musi mieć jakiś związek. Może pod chodnikiem płynie podziemna rzeka?  Laura szybko pobiegła po rodziców. Ci zawołali sąsiada, a sąsiad – pana z pogotowia wodociągowego. Całe szczęście, że go wezwał. Bo niewiele brakowało, a mogłyby się zapaść chodnik i jezdnia. Wszystko przez to, że koparka podczas pracy u sąsiada uszkodziła rurę z wodą i nikt tego nie zauważył. – Dziękuję, Lauro. Bystra z ciebie dziewczynka – pochwalił Laurę sąsiad, wręczając jej czekoladę. – Jeszcze dziś fachowcy przyjadą naprawić rurę. – Ciekawe, jak to zrobią? Czy pan wie? Przyjedzie koparka? Będą zaklejać dziurę? A może wymienią całą rurę? Albo tylko kawałek? – Nie mam pojęcia. Ale może chcesz przyjść zobaczyć? – No pewnie! – Laura aż podskoczyła z radości. – Będę miała do panów mnóstwo pytań!

Pytania do tekstu: Co Laura lubiła robić najbardziej? Jaka według was była Laura? Co zaobserwowała dziewczynka pewnego deszczowego dnia? Co się wtedy stało? Jak udało się zaradzić przykremu zdarzeniu, kto pomógł? Dlaczego tak szybko została odkryta awaria? Co to jest dociekliwość? Czy to dobrze być dociekliwym? Dlaczego? Jak zachowuje się ktoś dociekliwy?

4. Praca z KP3.24–25 – wypowiedzi na temat ilustracji, odszukiwanie przedmiotów, czytanie nazw.

5.Pola- nauka słów piosenki:

Moja miła ciocia Pola

Przyjechała dziś z Opola

i namawia wciąż kuzyna

by z nią jechał do Szczecina

Ciocia lubi podróżować

a gdy wróci, to od nowa

patrzy na swe mapy duże

i chce znowu być w podróży.

6 .Rozmowa na temat piosenki:

O kim jest piosenka? Co lubi ciocia Pola? Czy lubicie podróżować?

Powtarzanie pary słów: 

bułka - półka , bat - pat , pyk - byk .

7.Czytanki- słuchanki.Wysłuchanie bajki Majka .

Wdrażanie dzieci do słuchania i rozumienia treści .

Miłego dnia .

Witam

7.04.2021r.

Temat dnia:Podróż w kosmos

1. „Planety i gwiazdy” – zabawa słownikowa. Pod kierunkiem R. dziecko przeprowadza doświadczenie: w zaciemnionej sali zapala lampkę stołową (gwiazda), a rodzic za pomocą lustra (planeta) stara się kierować światło w różne strony.  W rozmowie kierowanej dziecko stara się wyjaśnić różnice i podobieństwa pomiędzy pojęciami gwiazda i planeta – formułuje wnioski z obserwacji (planeta sama nie wytwarza światła, świeci światłem odbitym od gwiazdy). R. kieruje rozmową, zadając pytania, np. Jak twoim zdaniem wyglądają planety (gwiazdy)? W jaki sposób można oglądać gwiazdy lub planety? Skąd wiadomo, jak wyglądają planety? Jaka jest najważniejsza dla życia na Ziemi gwiazda? Czym jest Ziemia, na której żyjemy? Jakie znasz jeszcze planety.

2.Oglądanie filmu o planetach.

3.Wprowadzenie liter P ,p.. Demonstracja małej i wielkiej litery P,p pisanej i drukowanej , dzieci omawiają kształt małej litery, zwracając uwagę na wyróżniające ją cechy .Poznanie liter na podstawie wyrazów - planeta , Pola.

4. Praca z KP3.26-27 – prezentacja liter wielkiej i małej, ćwiczenia w czytaniu sylab, wyrazów i zdań, wysłuchiwanie głoski p w wyrazach, wyszukiwanie wyrazu w wyrazie.

„W Kosmosie” – wykonanie kolażu. Dzieci mogą wykorzystać różne materiały plastyczne .Przykładowe prace.

5. „Wyprawa w Kosmos” – zabawa uruchamiająca duże grupy mięśniowe. Dzieci naśladują czynności, o których opowiada N.: Pola bardzo lubiła zabawę w łapanie gwiazd. Wchodziła na trampolinę i skakała najwyżej, jak umiała, bo chciała dosięgnąć głową najjaśniejszej gwiazdy na niebie. (Dzieci skaczą obunóż). Wyciągała wysoko ręce – raz prawą, a raz lewą – i zamykała w górze dłonie, żeby migocąca gwiazdka jej nie uciekła. (Dzieci wyciągają naprzemiennie prawą i lewą rękę wraz z tułowiem). Gdy zmęczyła się łapaniem, patrzyła na gwiazdy, leżąc na brzuchu. (Dzieci, leżąc na brzuchu z dłońmi opartymi o podłogę na wysokości klatki piersiowej, odchylają głowę z jednoczesnym prostowaniem rąk – ok. 6 powtórzeń). Innym razem wyobrażała sobie, że jest astronautką, która za chwilę poleci na spotkanie gwiazd. Już jest w rakiecie i słychać pracujące silniki. (Dzieci stoją z jedną ręką na biodrze, a drugą zataczają duże koła z boku; po chwili następuje zmiana rąk). Gdy oba silniki nabrały pełnej mocy (dzieci zataczają koła z boku tułowia obiema rękami jednocześnie), rakieta w końcu wystartowała i poleciała wysoko, wysoko, mijając po drodze różne planety i gwiazdy. (Dzieci biegają po sali w różnych kierunkach z rozłożonymi rękami). Pola z uwagą patrzyła na mijane obiekty. (Dzieci zatrzymują się i stojąc w miejscu, wolno obracają głowę jak najdalej za siebie raz w prawo, raz w lewo). „Polu, kolacja” – usłyszała nagle głos mamy i… szybko znalazła się z powrotem w swoim pokoju. (Dzieci robią jeden skok do przodu z jednoczesnym rozłożeniem rąk i nóg na boki – stają w pozycji pajacyka). „Już pędzę” – zawołała do mamy i zbiegła szybko po schodach. (Dzieci biegną w miejscu z wysokim unoszeniem kolan).

6. Praca z CziP49 – kolorowanie witrażu, kreślenie liter p, P po śladzie i samodzielnie, kreślenie wyrazów

Miłej pracy.

Witam

8.04.2021r.

Temat dnia: Jak zostać astronautą.

1.„Jak zostać astronautą?” – rozmowa, budowanie mapy myśli. N. kładzie na środku dużego kartonu rysunek lub zdjęcie astronauty i stawia pytanie problemowe: Jak zostać astronautą ?.Burza mózgów.

Film edukacyjny

 

2. „Podróż astronauty” – zabawy matematyczne. Dziecko potrzebuje 10 fasolek białych i 10 fioletowych, liczby i znaki Przykładowe zadania: W załodze promu kosmicznego będą 3 astronautki i 2 atronautów.  Ile osób będzie razem w załodze?

Dzieci kładą 3 fasolki białe, dokładają 2 fioletowe i zapisują: 3 + 2 = 5. Następnie udzielają odpowiedzi na pytanie

Są 2 rakiety: Do każdej rakiety wsiądą 4 osoby. Ile osób poleci w Kosmos?

 Na parkingu stoją 2 autobusy. Ile kół jest na parkingu?  Było 7 promów kosmicznych. 3 odleciały. Ile zostało?

 

3.Praca w KP3. Str. 28

4.Rakieta z rolki papieru , praca plastyczno konstrukcyjna.Przykładowe prace.

       

5. Zabawy matematyczne w książce L str. 49

6.Kosmos karty pracy do wydrukowania.

astronauta.pdf

wstaw_znak.pdf

Miłego dnia 

Witam

9.04.2021r.

Temat dnia: Kosmiczna wyprawa.

1.Kosmiczna wyprawa - zabawy przy piosence.

słowa piosenki Kosmiczna wyprawa

1.Kapitan gotowy, załoga w komplecie,

             rakieta się pręży do lotu jak ptak.

            Już klapy zamknięte, skafandry dopięte.

            Trzy, dwa, jeden, zero i nareszcie: START.

 

          Ref.: Wyprawa kosmiczna, kosmiczna wyprawa

 

             – nieziemska przygoda, cudowna zabawa

             Choć raz, choć raz pofrunąć do gwiazd,

            w ten niezapomniany czas.

 

         2. Już Księżyc siwiutki cylindrem się kłania,

już Droga, ta Mleczna, porywa nas w dal.

 Tam gwiazdy się śmieją, planety szaleją.

 A Ziemię nam przesłania błękitna mgła.

 Ref.: Wyprawa kosmiczna…

 

        3. Słoneczko promykiem pozdrawia czerwonym

            żegnają się z nami i Wenus, i Mars

           Bo Ziemia już czeka i tęskni z daleka

          To cud, że ją mamy i ona ma nas

       Ref.: Wyprawa kosmiczna… –

   2. Rozwiązywanie zagadek o kosmosie .

 Rodzic będzie czytał treść zagadki a Ty odgadujesz!

 

     Jest on ozdobą nocnego nieba,
     więc gdy się ściemnia szukać go trzeba.
    Czasem okrągły jest, czasem znika,
    to znów przybiera kształt rogalika.     /Księżyc/ 

 

    W dzień widać na nim chmury i słońce,
    a nocą  księżyc i gwiazdy lśniące.
   Na nim samolot drogę swą znaczy,
   podnosisz głowę by je zobaczyć.     /niebo/

 

    Nocą na niebie są ich tysiące,
    w dzień widać tylko najbliższą Słońce.
   Mały i Wielki wóz z nich się składa,
   pomyśl życzenie gdy któraś spada!!!     /gwiazdy/

 

   Ono nam ciepło na Ziemi daje
   i dzięki niemu jasny dzień wstaje.
   Na złoty kolor opala skórę,
  albo się chowa za dużą chmurę.     /Słońce/

 

   Są we wszechświecie porozrzucane,
   te wokół słońca najbardziej znane.
   Wśród nich jest Ziemia, na niej żyjemy, 
   czy ktoś na innych mieszka nie wiemy.     /planety/

 

3.Spotkanie z ufoludkiem” – słuchanie opowiadania B. Koronkiewicz. Opowiadanie czyta rodzic.

 Wczoraj wieczorem mamusia przeczytała mi bajkę o kosmitach, pocałowała na dobranoc i wyszła z pokoju, a ja wtuliłem się w poduszkę i prawie zasnąłem. Myślałem o tej bajce i o tym, że chciałbym spotkać takiego ufoludka .Nagle wydało mi się, że słyszę pukanie do okna. Trochę się wystraszyłem, ale tylko trochę, bo przecież nie jestem już małym dzieckiem. Powoli odwróciłem głowę w stronę okna i wyskoczyłem z łóżka, ponieważ za oknem zobaczyłem dziwną postać. Podszedłem bliżej i nie mogłem uwierzyć w to, co widzę: tam był ufoludek! Przyklejał twarz do szyby, nos mu się rozpłaszczył i prosił mnie, żebym go wpuścił. Otworzyłem okno, które i tak było trochę uchylone, a wtedy dziwny stworek szybko wskoczył do pokoju i mogłem mu się lepiej przyjrzeć. Był zielony, zupełnie jak w bajce. Miał wielkie, świecące oczy, antenki zamiast uszu i bardzo szeroki nos. Na sobie miał błyszczące i szeleszczące ubranko i był mojego wzrostu. Chciałem go zapytać, czy tak jak ja ma sześć lat, ale jakoś nie dałem rady wydobyć z siebie głosu. Nie ze strachu, tylko z wrażenia. A on pokazał mi taki jasny punkcik na niebie i powiedział, że tam mieszka. Mówił w jakimś dziwnym języku, ale ja wszystko rozumiałem. W końcu i ja się odezwałem. Spytałem, czy jest głodny, bo przecież gościa trzeba czymś poczęstować. Pokręcił głową, a więc mnie zrozumiał i już wiedziałem, że zostaniemy przyjaciółmi. Powiedział, że jest bardzo zmęczony, gdyż ma za sobą daleką podróż. Położył się na dywanie, zamknął oczy, a ja mu podłożyłem pod głowę swoją poduszkę i wyobrażałem sobie jak się rodzice rano zdziwią, kiedy przyprowadzę gościa na śniadanie. Obudził mnie wesoły głos mamy. Pytała, w kogo rzucałem w nocy poduszką. Jak to rzucałem? Dałem ją swojemu gościowi, który na niej spał. Otworzyłem oczy i... nie zobaczyłem zielonego ludzika. Pewnie przestraszył się mamy, bo jest duża i chyba nie wierzy w ufoludki. A teraz się śmieje, gdy słucha o moim spotkaniu z nowym przyjacielem. Opowiem dzieciom w przedszkolu, one na pewno uwierzą.

 Rozmowa w oparciu o wysłuchane opowiadanie.

 – Jaką bajkę przeczytała mama swojemu synowi wieczorem?

 – O czym myślał chłopiec? – Kogo chłopiec zobaczył za oknem

 – O co ufoludek poprosił chłopca?

 – Jak wyglądał ufoludek?

 – Gdzie mieszkał ufoludek?

 – Gdzie ufoludek spędzi noc?

 – Jakie pytanie zadała synowi mama, gdy obudziła go z rana?

 – Jak mama zareagowała na opowieść syna o ufoludku?

 – Jak myślisz, czy spotkanie z ufoludkiem wydarzyło się naprawdę?

 4. Zabawa ortofoniczna: "Kosmiczny język"

Myślę, że każdy chciałby kiedyś polecieć w kosmos. W takiej podróży na pewno przyda się znajomość kosmicznej mowy. Rodzic będzie teraz wypowiadał kosmiczne sylaby a Ty będziesz powtarzał. Słuchaj uważnie bo będzie coraz trudniej.

- Rodzic wypowiada po jednym słowie, a dziecko powtarza: nem;  nen;  non;  trulo;  lulo;  lilo;  bra;  bre;  bri;  bro;  ke; ka;

- Rodzic wypowiada po dwa słowa naraz, dziecko powtarza: nem ne;  no trulo;   lulo bra;   
bre bri;   bro ke;   trulo lulo;  nem lulo;  bri trulo;

- Rodzic wypowiada po trzy słowa naraz: nem ne no;   trulo lulo bra; bre bri bro;  ke nem nen;  lilo bra ke;  bri bro ka;

- A teraz całe kosmiczne słowa: aplepaplu, melabolombys, kolosimanus, salenelius;
Jak myślisz co mogą oznaczać te słowa? A może ty masz pomysł na kosmiczny język.

5.Słuchanie piosenek o ufoludkach

 

5. Praca plastyczna ufoludek do wyboru.

 

     

 

6. Praca w książkach KP3 str.29 i CZiP str.50.

 

Miłego dnia życzę  

 

Angielski

9.04.2021r.

 

I like fruit and vegetables :)

1. Listen and sing – powtarzamy piosenkę o szczęśliwych owocach a tym samym nazwy owoców:

2.Ask and answer a question – dialog

Do you like....(apple)?

Yes, I do.

Do you like ....(durian)?

No, I don’t.

3.Listen and sing – powtarzamy piosenkę „Vegetable song” i nazwy warzyw:

4. My own flashcards – moje własne karty obrazkowe.

https://www.anglomaniacy.pl/pdf/vegetablesM.pdf

5.„The opposites song” – powtarzamy przeciwieństwa. W piosence pojawiły się nowe. Powiedz jakie.

6. Worksheets – karty pracy.

http://cleverlearner.com/science/images/fruit-and-vegetable-preschool-activities.pdf

http://cleverlearner.com/science/images/fruit-and-vegetables-kindergarten-printables-09.pdf

http://cleverlearner.com/science/images/fruit-and-vegetables-kindergarten-printables-10.pdf

 

Religia

9.04.2021r.

Temat:Radości nadszedł czas- Jezus żyje pośród nas.Uroczystość zmartwychwstania pana Jezusa.

 

cel: zapoznanie dzieci z tradycjami religijnymi związanymi ze Świętami Wielkanocnymi.

 

 

 

                                             

1.Proszę wykonać kartę pracy z podręcznika od religii nr 39 str. 82-83 .

Witam

12.04.2021r.

Temat:Budujemy układ słoneczny.

       

 1.Wysłuchanie wiersza " Układ słoneczny ", któty przeczyta rodzic i udzielenie odpowiedzi na podane pytania do wiersza .

      

 Na nocnym niebie, jak smuga bieli,

 mglista poświata pasem się ścieli.

To galaktyka Drogi Mlecznej,

 w niej właśnie leży Układ Słoneczny.

 W środku ma Słońce, stąd jego nazwa.

 Słońce to wielka, gorąca gwiazda.

Dokoła niego aż osiem planet

 po swych orbitach krąży wytrwale.

 Najbliżej Słońca Merkury mały,

 najmniejszy z planet, skalisty cały.

 Druga to Wenus – strasznie gorąca,

a za nią Ziemia – trzecia od Słońca.

Tak, nasza Ziemia, dobrze słyszycie,

 jedyna z planet, gdzie tętni życie!

 Czwartą z kolei jest Mars czerwony,

pełen skał, pustyń, zimny, zamglony.

Piąta to Jowisz – gazowa kula,

 największa z planet, gdzie wiatr wciąż hula.

 Szósta to Saturn – gazowy olbrzym,

 ze swych pierścieni znany jest dobrze.

 Siódmą jest Uran – z lodu i skały,

 wokół pierścienie, błękitny cały.

 Ostatnia z planet, ósma od Słońca,

 to Neptun – burzom nie ma tam końca…

 Układ Słoneczny to bez wątpienia

 nasz dom kosmiczny, bo w nim jest Ziemia!

 Dzieci odpowiadają na pytania dotyczące treści wiersza: Co znajduje się w środku Układu Słonecznego? Co krąży wokół Słońca? Jak nazywają się kolejne planety Układu Słonecznego? Ile planet liczy nasz Układ Słoneczny? Jakie cechy charakterystyczne mają planety w Układzie Słonecznym? Jak nazywa się pierwsza (trzecia, piąta…) planeta od Słońca? Którą z kolei planetą od Słońca jest Ziemia (Mars, Jowisz, Neptun…)? W nazwach których planet ukryła się litera p?

Mikołaj Kopernik

 Przedstawiam Wam sławnego Polaka Mikołaja Kopernika, autora jednego z największych odkryć w historii ludzkości. To właśnie dzięki niemu wiemy, że Słońce jest centralnym punktem naszego Układu Słonecznego i wszystkie planety krążą wokół niego. Jest też znane powiedzenie, że: „Kopernik wstrzymał Słońce ruszył Ziemię” .

 

W Warszawie znajduje się  Centrum Nauki Kopernika, a w nim Planetarium, w którym można obejrzeć ciekawe filmy. Niestety nie można się tam wybrać, dlatego chcę Was zaprosić w podróż po naszej galaktyce. Będzie to wspaniała przygoda! Proponuję film animowany, o locie w kosmos trzech bohaterów: Tishi, Tashi i Ubaki. Siedzicie już wygodnie w „rakiecie”, więc wyruszamy!

 

 

Ciekawostki

Poproście mamę lub tatę o przeczytanie „Ciekawostek” zamieszczonych poniżej.

 

Ciekawostka pierwsza. Przeczytaj  żeby przeczytać należy przycisnąć klawisz ctrl i lewą stroną myszki tak samo w przypadku filmów robimy.

 

Ciekawostka druga.

Księżyc jest kosmicznym towarzyszem Ziemi, jest jedynym, stałym satelitą naszej planety. Obrót Księżyca wokół własnej osi, trwa tyle samo co obrót wokół Ziemi, przez co widzimy cały czas tylko jedną jego stronę. Świeci wyłącznie odbitym światłem słonecznym i zawsze jego zwrócona ku Słońcu półkula jest jasna, a druga – ciemna. Działa jak ogromne lusterko, odbija promienie słoneczne. Ludzie często sądzą, że Księżyc świeci tylko nocą, ale przecież nierzadko widać go wyraźnie w ciągu dnia.

Księżyc to jedyne ciało niebieskie, do którego podróżowali i na którym wylądowali ludzie. Do tej pory na księżycowym globie stanęło dwunastu astronautów. Zobacz historyczny moment lądowania na Księżycu! –  FILM. Pierwszym człowiekiem, który wylądował na Księżycu był Neil Armstrong.

 

Ciekawostka trzecia.

Zadanie dla chętnych! Czym są gwiazdy? – obejrzyjcie krótki FILM. Mam nadzieję, że rozbudzi on Waszą ciekawość. Poszukajcie również informacji o gwiazdozbiorach, a dowiecie się wielu niezwykłych tajemnic wszechświata. Patrząc na rozgwieżdżone niebo dostrzeżesz różne układy gwiazd. Jednym z nich jest Wielki Wóz złożony z siedmiu najjaśniejszych gwiazd gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy. Popatrz uważnie z mamą lub tatą na obraz poniżej i odszukajcie Wielki Wóz.

Przyznacie sami, że niebo pełne gwiazd jest niesamowite! Piękne! Wieczorem, zanim położysz się spać, spójrz w niebo, a sam dostrzeżesz gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy. Powiem Wam w sekrecie, że jest jeszcze Mały Wóz z najjaśniejszą Gwiazdą Polarną. Obserwujcie  niebo! Powodzenia!

Zachęcam Was również do zgłębiania wiedzy o kosmosie, poszukiwaniu zdjęć, ilustracji, informacji na temat planet, podróży kosmicznych itd. Wykorzystaj książki, które znajdują się w Twojej „bibliotece” domowej.

 

„Coś dla oka, ręki”

 

Eksperyment

 2.Czy wiecie dlaczego na Ziemi mamy dzień i noc? Zróbcie prosty eksperyment.

Potrzebne będą: jabłko, patyczek do szaszłyków i latarka.

1. Przebijcie jabłko patyczkiem, to będzie Ziemia, patyczek wyznaczy jej oś.
2. Zaciemnijcie pokój i włączcie latarkę – to będzie Słońce.
3. Ustawcie latarkę tak, aby jej światło padało na jabłko. Obserwujcie co się dzieje, gdy obracacie „Ziemię” (jabłko) wokół jej osi.

Gdzie pada światło?
Światło pada zawsze tylko na jedna stronę jabłka, druga pozostaje w cieniu. Dlatego na Ziemi mamy dzień i noc. Kiedy słońce oświetla tę półkulę, na której mieszkamy, mamy dzień, a ponieważ Ziemia obraca się wokół własnej osi (jak jabłko wokół patyczka), po około 12 godzinach nadchodzi noc. Wtedy znajdujemy się na tej zacienionej stronie. Obrót Ziemi wokół osi trwa 24 godziny czyli dobę.

Jeśli masz w domu globus możesz wykorzystać go zamiast jabłka.

 

Kosmos w słoiku

Na pewno każdy  chciałby mieć własny kosmos w pokoju. Mam dla Was kilka propozycji. Na początek.  Zapraszam do obejrzenia filmiku.

 

Kosmos

Druga  propozycja pracy, którą możesz wykonać na czarnej kartce, wykorzystując niepotrzebną płytę CD. Dostępnymi materiałami plastycznymi ozdabiamy pozostałą przestrzeń. Planety, gwiazdy i inne obiekty kosmiczne można wykonać przy użyciu: brokatu, żelopisów, folii aluminiowej, cekin, kształtów z kolorowego papieru wg własnego pomysłu.

 

Jak narysować Saturn?

A teraz film instruktażowy  –  sam zobaczysz, że to łatwe zadanie. Uważnie się przyjrzyj. Przygotuj sobie kartkę, ołówek lub czarny flamaster oraz kolorowe kredki lub flamastry. Tę planetę możesz wykorzystać do stworzenia kolejnej pracy.

                             

 

Układ Słoneczny

Popatrzcie na obraz zamieszczony powyżej. Zachęcam Was do stworzenia pracy plastycznej „Układ Słoneczny”. Możecie zrobić według wybranej propozycji, ale również możecie coś zmienić. Liczę na Wasze ciekawe pomysły.

 

Praca przestrzenna

To propozycja  pracy przestrzennej, która może być dekoracją Twojego pokoju. Pamiętam, że macie głowy pełne pomysłów.  Życzę powodzenia!

 3.Praca w KP str.30 oraz w liczę str. 50. W książce kropki, kreski i litery wykonać litery P,p.

Miłego dnia życzę 

         13.04.2021r.

           Tajemnice świata

           Temat: Ważne pytania.

            

1. „Kosmiczna wyprawa” – śpiewanie piosenki z wykorzystaniem gestodźwięków. Dzieci podczas śpiewu wykonują następujące ruchy: – zwrotka: 1. część – marsz w miejscu; 2. część – na przemian klaśnięcie i uderzenie dłońmi w uda; – refren: 1. część – pstrykanie palcami obu rąk; 2. część – 4 podskoki i wolny przysiad.

 2. „Pytalski” – rozmowa na podstawie wiersza.

 Pytalski Jan Brzechwa

 Na ulicy Trybunalskiej

 Mieszka sobie Staś Pytalski,

 Co, gdy tylko się obudzi,

 Pytaniami dręczy ludzi.

 – W którym miejscu zaczyna się kula?

Co na deser gotują dla króla?

 Ile kroków jest stąd do Powiśla?

 O czym myślałby stół, gdyby myślał?

 Czy lenistwo na łokcie się mierzy?

 Skąd wiadomo, że Jurek to Jerzy?

Kto powiedział, że kury są głupie?

 Ile much może zmieścić się w zupie?

 Na co łysym potrzebna łysina?

 Kto indykom guziki zapina?

 Skąd się biorą bruneci na świecie?

 Ile ważą dwa kleksy w kajecie?

 Czy się wierzy niemowie na słowo?

 Czy jaskółka potrafi być krową?

 Dziadek już od roku siedzi

 I obmyśla odpowiedzi,

 Babka jakiś czas myślała,

 Ale wkrótce osiwiała,

 Matka wpadła w stan nerwowy

 I musiała zażyć bromu,

Ojciec zaś poszedł po rozum do głowy

 I kiedy powróci – nie wiadomo.

 Po odczytaniu wiersza R. wyjaśnia trudne słowa i zwroty, np. Powiśle, łokieć jako jednostka miary, kleks, kajet. Dzieci mogą zmierzyć długość i szerokość dywanu czy stolika za pomocą łokcia oraz zrobić kleksy z atramentu w wiecznym piórze. R. wyjaśnia, że gdy ich prababcie chodziły do szkoły, pisały właśnie wiecznym piórem, co nie było łatwe. Następnie dzieci odpowiadają na pytania:

Co robił Staś Pytalski? Dlaczego chłopiec zadawał tyle pytań? Jak zachowywali się członkowie rodziny Stasia? Co można powiedzieć o zachowaniu chłopca? Czy trzeba zadawać pytania i dlaczego? Kto może zadawać pytania? Jak można określić, nazwać kogoś, kto zadaje dużo pytań? (ciekawski, dociekliwy) O co wy chcielibyście zapytać rodziców, jakie pytania są dla was ważne?

  3.Obejrzyjcie fiml pt. "Ciekawość"

    

   4.Praca  w książce KP3 str.31 

   5.Nauka słów piosenki - przygotowanie do poznania litery W,w.

 Weronika sł. i muz. Maria Zofia Tomaszewska

 Mia/łam / bab/cię // We/ro/ni/kę, //

 któ/ra / pra/wie // sto / lat / ży/ła.

 // Zdro/wą / żyw/ność // do/ce/nia/ła //

 i / her/ba/tę // czę/sto / pi/ła. //

 Mia/ła / dzie/ci // aż / sześ/cio/ro, /

 to / nie/zwy/kle // du/żo / prze/cież. //

Każ/de / czu/ło // się / z nią / jed/nak /

 naj/waż/niej/sze // w ca/łym / świe/cie. //

 Pytania: O kim jest mowa w piosence? Kim była Weronika? Ile miała lat? Jak mają na imię wasi dziadkowie? Czy wiecie, ile mają lat? Chętne dzieci odpowiada prawie sto lat – czy to dużo? Ile mają wasi rodzice?  A wy ile macie lat? R. pyta: Dlaczego babcia Weronika żyła tak długo? Co to jest zdrowa żywność? Co do niej należy? 

    6.Karty pracy do wykonania:

    dodawanie_9.pdf

     kostki.pdf

     utwórz_slowa.pdf

    Miłej pracy życzę.

  14.04.2021r.

 Temat: Skąd się bierze prąd.

   

1. „Iskierka przyjaźni” – powitanie z dziećmi – dziecko wraz z rodzicem siedzi w kole i łapie się za dłonie. Rodzic mówi: „Iskierka, którą puszczam w krąg, niech powróci do mych rąk” i ściska dłoń osoby po swojej prawej lub lewej stronie. Ta osoba ma za zadanie ścisnąć dłoń kolejnej osoby itd., aż do ściśnięcia dłoni rodzica z drugiej strony. Wtedy mówi on: „Iskierka krąg zatoczyła i do mych rąk powróciła”.

2. „Kto zgadnie?” – zagadka słowna – rodzic w celu wprowadzenia dziecka w tematykę zajęć odczytuje zagadkę:

„Płynie do wsi i do miasta,
do kuchenki, do żelazka.
Jeśli płynie, to w przewodach,
lecz to wcale nie jest woda.”
Rozwiązanie: prąd

3. „Skąd on się wziął?” – pogadanka – dziecko wraz z rodzicem siedzą w kole na dywanie. Rodzic za pomocą pytań pomocniczych prowadzi pogadankę:

Jak myślisz co to jest prąd? (Prąd to małe elektrony, które gnają jak szalone. Tylko w drutach pędzić lubią. W drewnie, w gumie wnet się gubią.)
Jak powstaje? (Prąd wytwarzany jest w elektrowni. Aby powstał konieczne jest przetworzenie jednego rodzaju energii np. ciepła pochodzącego ze spalania węgla na energię elektryczną)

W jaki sposób prąd jest dostarczany do naszych domów? (Prąd z elektrowni płynie grubymi przewodami do stacji energetycznej, gdzie jest przekształcany z wysokiego napięcia na średnie. Stąd liniami średniego napięcia jest transportowany do stacji transformatorowych, gdzie znów jest przetwarzany i płynie już prosto do naszego domu)
Do czego potrzebna jest nam energia elektryczna? (Do zasilania różnych urządzeń)
Jakie urządzenia do swojej pracy potrzebują energii elektrycznej?

4. „Płynność prądu” – zabawa ruchowa –rodzic układa na dywanie z liny/sznurka kwadrat/prostokąt (obwód zamknięty). Dziecko – „elektrony” przechodzą przez obwód układając stopy jedna za drugą. Możemy ułożyć kilka kwadratów/prostokątów, aby zabawa przebiegła sprawniej.

5. „Nie taki prąd straszny” – oglądanie filmu edukacyjnego – usiądź wygodnie na dywanie i obejrzyj film. Po zakończeniu filmu rodzic rozmawia z dzieckiem na temat filmu: 

https://www.youtube.com/watch?v=LmpLrMs44VQ

    O czym był film?
    Czy prąd występuje w przyrodzie?
    Czy uderzenie piorunu jest bezpieczne?
    Jak należy postępować podczas burzy?
    Gdzie jest wytwarzany prąd?
    Jakie są nowe sposoby produkcji prądu?
    Czy prąd jest groźny?
    Dlaczego warto oszczędzać energię elektryczną?
    W jaki sposób możemy oszczędzać energię elektryczną?
    Co oznacza taki znak? (rodzic pokazuje kartę obrazkową ze znakiem „Uwaga prąd!”)

6. „Uwaga prąd!” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się w rytmie piosenki „Piosenka o prądzie elektrycznym”. Gdy rodzic podniesie do góry znak ostrzegawczy „Uwaga prąd” dziecko zastyga w bez ruchu. Zabawę powtarzamy 4-5-krotnie.

https://www.youtube.com/watch?v=uAXQYWtq38A

7. „Z prądem ostrożnie proszę!” – zabawa dydaktyczna  – dziecko wraz z rodzicem, bratem, siostrą siedzą w kole na dywanie. Rodzic zwraca się do dziecka siedzącego z prawej strony prosząc, aby podało swój sposób na to, jak bezpiecznie obchodzić się z prądem. Dziecko podaje swoją propozycję i odwraca się do kolegi z prawej strony, aby teraz on podał swój sposób. Staramy się, aby propozycje dzieci się nie powtarzały. Zabawę prowadzimy do momentu, aż wypowiedzą się wszystkie dzieci.

8. „Usterka – prąd w gniazdku” – zabawa ruchowa – dziecko swobodnie porusza się po sali w rytmie wygrywanym przez rodzica na marakasach lub klaszcząc. Na hasło „prąd w gniazdku działa” – dziecko porusza się dalej, na hasło „usterka” – pozostaje w bezruchu. Zabawę powtarzamy 4-5-krotnie.

9. „Bez prądu, ja nie mogę pracować!” – wykonanie karty pracy – rodzic pokazując kartę pracy tłumaczy jak należy wykonać zadanie (kolorujemy przedmioty, które nie mogą pracować bez prądu). 

10. „Odkurzamy-zamiatamy” – zabawa ruchowo-naśladowcza – dziecko porusza się po sali w rytmie piosenki- rodzic zatrzymuje piosenkę.  Na przerwę w piosence rodzic wypowiada nazwę czynności np. odkurzamy/zamiatamy/ubijamy/miksujemy/zmywamy naczynia/włączamy zmywarkę itp., a dziecko ma za zadanie powiedzieć czy czynność wymaga użycia prądu czy nie oraz przedstawić ją ruchem. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.

11.Co by było ,gdyby: zabawa językowa – burza mózgów. Odpowiedz na pytanie.

Co by było gdyby na świecie nie było wody? Gdyby na świecie nie było wody….

Np. To nie byłoby życia i nie potrzebny byłby nam prąd.

12. "Tropimy głoskę w"- zabawy słuchowe z wykorzystaniem K. Dziecko wyszukuje w pomieszczeniu przedmiotów/zwierząt/owoców/warzyw. których nazwy zaczynają się na głoskę W. Praca zKP 32-33- czytanie globalne, wyraz podstawowy ; woda Wojtek. Praca z CziP str. 51.

  

13. „Ekodzieci”– improwizacja ruchowa ze śpiewem – dziecko porusza się po sali i śpiewa piosenkę „Ekodzieci”.

https://www.youtube.com/watch?v=0tP21bHL2K4

14.Karty pracy dodatkowe

urzadzenia_elektryczne.pdf

litera_w_karta.pdf

15.04.2021r.

Temat: Wynalazek - telefon.

  

1. Zapraszam was do wysłuchania opowiadania: rodzic przeczyta dziecku opowiadanie.

„Wynalazki”  Maciej Bennewicz

− Nudzi nam się, wujku – stwierdziła Ada, osuwając się z kanapy na podłogę.

− W takim razie opowiem wam o wynalazkach.

− Wynalazki też są nudne – odezwał się Adam, klikając w tablet. – Same maszyny do produkowania butelek albo gwoździ.

− Gwoździe są potwornie nudne – Ada turlała się na dywanie z boku na bok.

− Nawet roboty są nudne, bo są strasznie skomplikowane – dodał Adam.

− Ale… drodzy moi… ja wynalazki przyniosłem ze sobą – powiedział Alfred, stawiając

plecak na stole. – Zawiesił głos i wsadził rękę do środka, jakby miał stamtąd wyjąć coś

superciekawego albo niebezpiecznego. Ada natychmiast zerwała się z podłogi, zaś Adam odłożył tablet.

− Pewien inżynier, pan George de Mestral, mieszkaniec Szwajcarii, pewnego słonecznego poranka poszedł na spacer ze swoim psem. Rozmyślał o minionym wieczorze, który okazał się katastrofą.

− Katastrofą? – zaciekawił się Adam.

− Tak, katastrofą – potwierdził Alfred – zamiast pójść z żoną na uroczyste przyjęcie, na które

długo czekali, musieli zostać w domu. W specjalnie na tę okazję kupionej, eleganckiej sukni dla pani de Mestral pękł zamek błyskawiczny i nie udało się go naprawić. Oboje państwo de Mestral byli bardzo zawiedzeni. Rozmyślając o feralnym wieczorze, pan inżynier zauważył, że do uszu i sierści jego psa przyczepiły się rzepy łopianu. Łopian to wysoka roślina, której owoce mają haczykowatą budowę. W domu trzeba było psa starannie oczyścić z dziwnych kulek. Pan inżynier uważnie obejrzał łopianowy rzep pod mikroskopem i dokładnie przyjrzał się haczykom. Wtedy przyszło mu do głowy, że gdyby suknia jego żony była wyposażona w podobne rzepy, nie byłoby afery z zamkiem błyskawicznym. Po wielu próbach pan de Mestral stworzył to – wujek odpiął rzep w swoim plecaku a potem podbiegł i rozpiął rzepy w bluzie Adama i w kapciach Ady, w swoim notesie i w obiciach foteli, w torbie komputerowej mamy i na kablu od komputera. Rzepy były wszędzie w ubraniach, butach, futerałach, piórnikach, notesach, w kuchni, w sypialnii w pokoju.

− Super! – Wykrzykiwały dzieci, biegając po całym domu i sprawdzając, gdzie też jeszcze

zastosowano łopianowy wynalazek pana de Mestrala.

− Chcecie poznać więcej niesamowitych wynalazków, które są wokół nas? – spytał Alfred.

Adam i Ada z zachwytem zasiedli naprzeciwko stołu, na którym stal plecak. Z niecierpliwością oczekiwali na kolejne odkrycie.

− Proszę uprzejmie – wujek zakrywał wynalazek dłonią. – Pan Spencer Silver pracował

w laboratorium nad supermocnym klejem. Próbował, próbował i nic mu nie wychodziło. Klej

zostawał to na jednej, to na drugiej powierzchni, ale niczego nie sklejał. W końcu zniechęcony porzucił dalszą pracę nad wynalazkiem. Pewnego dnia kolega doktora Silvera Arthur Frey zdenerwował się podczas próby kościelnego chóru, w którym śpiewał. Kolejny raz rozsypały mu się notatki. Nigdy nie mógł nad nimi zapanować. Papierowe zakładki wkładane między kartki śpiewnika stale się wyślizgiwały. Wtedy wpadł na pomysł połączenia pliku karteczek wynalazkiem Silvera, tak by można je było odrywać i przyklejać do stron śpiewnika, nie niszcząc książki.

Ta dam! – Alfred wyciągnął z plecaka kolorowe karteczki samoprzylepne.

Dzieci rozlepiły karteczki na stole, na ścianach i na meblach sprawdzając czy rzeczywiście super klej panów Silvera i  Freya niczego nie niszczy. Rzecz jasna karteczki samoprzylepne doskonałe były im znane. Jednakże Adaś stwierdził, że nazwa jest myląca.

− Powinno się na nie mówić samoodlepne.

− Albo przylepno-odlepne – dodała Ada.

− Chcemy więcej wynalazków! – zakrzyknęły dzieci.

− Proszę uprzejmie – oznajmił wujek Alfred. – Uwaga zagadka. Trzeci znakomity wynalazek

znajduje się przed waszymi noskami. Widzicie to, a nawet dotykacie tego, a nawet to was dotyka, ale nie zwracacie na to uwagi. Co to jest?

− Meble! – zakrzyknął Adam.

− Zimno – odpowiedział wujek z niewzruszoną miną.

− Buty – próbowała zgadnąć Ada.

− Cieplej – naprowadzał wujek.

− Skarpetki – zgadywał Adaś.

− Ciepło, ciepło, coraz cieplej – Wujek uśmiechał się szeroko.

− Bluza! – Ada podskoczyła wyciągając ręce.

− Tak jest, bluza i nie tylko bluza, również spodnie, koszule, koce, kurtki, rękawiczki, szaliki,

kołdry, poduszki i wiele innych rzeczy zrobionych jest z polaru. Również skarpetki, zatem oboje zgadliście. Oto największy wynalazek ostatnich czasów. Cieplejszy niż dawne tkaniny, mięciutki i właściwie nieprzemakalny, gdyż nawet mokry wciąż grzeje. Specjaliści pracowali nad lekką i ciepłą tkaniną, mogącą zastąpić wełnę. Wiecie skąd bierze się wełna?

− Wełna to sierść owieczek – odpowiedziała Ada.

− Wełniane ubrania są gryzące – Adam aż się wzdrygnął.

− Mówi się szorstkie – Ada poprawiła Adasia z miną pani nauczycielki.

− A  polarowe są miękkie – kontynuował wujek. – Naukowcy badali naturalne tkaniny i odkryli, że futro niedźwiedzia polarnego układa się w nieprzemakalne warstwy. Pojedyncze włoski stroszą się i otwierają, gdy jest ciepło i zamykają, gdy robi się zimno i wilgotno. W ten sposób tworzy się szczelna warstwa. Uczeni wykorzystali cienkie włókna z tworzywa sztucznego, których sploty przypominają układ włosów na misiowej skórze. W ten sposób stworzyli  polartec w skrócie zwany polarem.

− Wujku, chcemy poznać jeszcze więcej wynalazków! – Adam i Ada podskakiwali radośnie, sprawdzając, co jeszcze jest zrobione z polaru.

− Proszę uprzejmie.

Wynalazki znajdziesz wszędzie.

Bez nich nikt się nie obędzie.

Na suficie, w korytarzu

w samochodzie i w garażu.

W kuchni, w torbie i w plecaku

Znajdziesz nawet na wieszaku.

Wynalazki krążą wszędzie.

W każdym domu i w urzędzie.

W satelicie, na orbicie.

Odkryć pełno w naszym życiu.

Starczy w koło się rozejrzeć,

By odszukać, odkryć więcej.

 

Pytania do dzieci:  Jakie wynalazki zostały wspomniane w opowiadaniu? Co udało nam się ułatwić dzięki tym odkryciom? Kto może zostać wynalazcą? Czy telefon, radio i telewizja też były kiedyś wynalazkami? Dlaczego teraz traktujemy je jako coś zwyczajnego?

 2.Wysłuchanie zagadki,która wyjawi o jakim wynalazku będzie mowa podczas dzisiejszych      zajęć.

    Choć się często mieści w dłoni

    świetnie słychać,kiedy dzwoni.

    Mówisz halo i za chwilę 

    nowych wieści znasz już tyle. ( telefon )

Zdjęcia różnych telefonów

 

 3.Przedstawienie dzieciom jak doszło do wynalezienia telefonu.Obejrzenie filmu.

 4. Postać osoby,która została uznana za wynalazce telefonu.

 

 

5. „Telefon z kubeczków”– zabawa badawcza.

 

Pomoce: 2 kubeczki i sznurek, nożyczki, plastelina

Spójrzcie jeszcze raz na ilustracje, na których widoczne są różne rodzaje telefonów. Proszę przypomnijcie, który z nich został wynaleziony jako pierwszy.

Ten pierwszy telefon, wynaleziony przez Aleksandra Bella, wykorzystuje drgania powstające na drucie łączącym mikrofony i słuchawki. Dlatego aparat wygląda jakby składał się z dwóch części.

Spróbujcie sami zrobić takie urządzenie, które pozwoli przesyłać drgania fal dźwiękowych.  Co należy zrobić po kolei? Oto instrukcja:

1.Bierzemy dwa plastikowe kubeczki, sznurek i kawałek plasteliny;

2.W dnie kubeczków robimy nożyczkami po jednym otworze;

3.Przewlekamy sznurek przez dna obu kubeczków i połączymy je ze sobą;

4.Na końcach sznurka zawiązujemy supełki;

5.Umacniamy sznurek plasteliną tak, by nie wypadał z kubka. 

Najlepiej przygotować 2 pary połączonych kubeczków. Gdy telefony są gotowe, spróbujcie ze sobą porozmawiać (nadawać i odbierać komunikaty). Jedną parę połączonych kubeczków przykładamy do uszu, drugą do ust. Sznurki, łączące kubeczki, powinny być naprężone.

5.Praca z KP3 str. 34 oraz L str. 51.

Dodatkowe pytania na utrwalenie tematu:

W jaki sposób można się porozumieć z kimś, kto jest daleko od nas?

Co to jest SMS?

Co to jest MMS?

Jak dawniej wyglądał telefon?

Po co w dawnych telefonach była tarcza z cyframi?

Czy dawnymi telefonami można było robić zdjęcia?

Czy za pomocą dawnych telefonów można się było wymieniać SMS-ami?

Czy dawny telefon można było schować do kieszeni i pójść na spacer?

W jaki sposób można skonstruować zabawkowy telefon z dwóch kubków i linki?

W jaki sposób dźwięk przemieszcza się od jednej do drugiej osoby? 

6.Obejrzyjcie film o telefonie komórkowym

 

 7.Czytanki słuchanki - zachęcanie dzieci do słuchania czytanych tekstów  - książka to mój przyjaciel.

 

16.04.2021r.

Temat : Wynalazki - komputer

1.Oglądanie filmu wprowadzającego do zajęcia – historia powstania komputerów.

2.Na podstawie wiersza pt. " Komputery" poznanie elementów, z których składa się komputer.  Rodzic czyta dziecku wiersz .

"KOMPUTERY"     - Jerzy Borowiec 

 

Mamy teraz w szkole nową

Pracownię Komputerową.

Czas nam szybko tu umyka,

Uczymy się znów języka!

Trudne rzeczy są niektóre,

Trzeba poznać klawiaturę,

Klikać trzeba wiele razy,

Ale każdy o tym marzy!

Świeca wszystkie monitory,

Do zabawy każdy skory

I zupełnie nikt nie słyszy,

Jak biegają sobie myszy!

Mogę pisać list do Jarka,

Wydrukuje to drukarka,

Rysować mogę figury,

Zwiedzać lasy albo góry!

Chętnie sobie teraz pogram,

Wykorzystam nowy program,

I rozlegnie się z głośnika,

Ulubiona ma muzyka!

Pytania: Z jakich elementów składa się komputer? Do czego można wykorzystać komputer?

Obrazy komputerów na przestrzeni ich rozwoju.

3. Rytmiczne wypowiadanie słów: monitor, klawiatura, mysz, głośniki, klawiatura, komputer, ...dzieląc je na sylaby. 

4."Skarga komputera"- zagadki.
włączenie komputera,
próby poruszania myszką,
kliknięcie na program "Mój komputer", a potem na "Stacja dyskietek".
Dzieciom ukazują się obrazki.
      Rodzic czyta skargi komputera, a dziecko klikając na klawiaturę wystukuje odpowiednią cyfrę, znajdującą się pod odpowiednim obrazkiem.

Wszyscy mnie trzymają i ciągle tylko klikają, klikają. (myszka)
Wciąż wydają z .............głośne elektroniczne dźwięki. (głośniki)
Dzieci stukają bez opamiętania w moją obolałą ............. (klawiatura)
Mój ............. boli mnie od ciągłego świecenia. (monitor)
Każdy chce ode mnie kolorowe obrazki. (drukarka)

5. Rodzic czyta wiersz pt. "Mój kolega komputer". Zadaniem dziecka jest zastanowienie się, do którego punktu "Dekalogu dziecka pracującego z komputerem" pasuje ten wiersz.

 

 "Mój kolega komputer"    - Stanisław Karaszewski

Mam komputer super nowy

Z monitorem kolorowym,

Klawiaturą, stacją dysków

I malutką, zwinną myszką!

 

Mój komputer, mój komputer,

On jest super, super, super!

On najlepszym jest kolegą,

Nie potrzeba mi innego!

Och! Ach! Och! Ach!

To najlepszy kumpel w grach!

 

Nagle!- rety! Co się dzieje!

W komputerze coś szaleje,

Wirus groźny niesłychanie

Pożarł program, połknął pamięć!

 

Wirus popsuł mi komputer,

Już komputer nie jest super!

Ale za to mam dobrego,

Mama kolegę prawdziwego!

  Och! Ach! Och! Ach!

     To   najlepszy kumpel w grach!

6. Praca w KP3 str.35 oraz z CziP str.52 .

7. Laptop - praca plastyczno - konstrukcyjna .

Do wykonania laptopa potrzebna będzie biała kartka i tektura o wymiarach 20x30 cm, którą należy złożyc na pół , oraz wydrukowany schemat klawiatury. Dziecko na klawiaturze koloruje litery tworzące jego imię.Na kartce białej , która będzie ekranem laptopa dziecko rysuje wymyślony przez siebie znak przypominający o bezpiecznym korzystaniu z internetu i przykleja na ekran na laptopa.

Schemat klawiatury do laptopa.

klawiatura.pdf

Miłej pracy życzę i do zobaczenia w poniedziałek  .

Religia 

16.04.2021r.

Temat: Dobry Jezu, Ciebie kocham miłosierdziu Twemu ufam. Postać Świętej Siostry Faustyny.

cel: zapoznanie dzieci z postacią Św. Siostry Faustyny - iskierka Bożego Miłosierdzia.

  

Proszę wykonać kartę pracy nr 43 z podręcznika str 90-91.